Bewust kiezen. Dat doe ik toch of niet?
Bijzonder toch hoe het leven werkt. Mijn praktijk bestaat ondertussen al vijf jaar. Toch vind ik het soms nog een uitdaging om er mijn brood mee te verdienen. Vorig najaar besefte ik dat een financiële basis toch belangrijker voor me was dan ik tot dan toe wilde toegeven. Ik vind het namelijk vooral heel belangrijk om werk te doen waar ik blij van word.
In de flow
Het “toeval” wilde dat ik via Linkedin benaderd werd door iemand met een uitzendbureau voor docenten. In een ver verleden ben ik docent biologie geweest en dat is terug te vinden in mijn Linkedin profiel. Deze persoon vroeg me of ik iemand kende voor een kleine omvang biologie ter ziektevervanging. Het begon te kriebelen bij mij: een kleine omvang, op een leuke school in Zwolle. Het jaar ervoor was ik met een collega al bezig geweest op scholen met een training over hooggevoeligheid en hoe leerlingen in hun kracht kunnen blijven. Ik had na al die jaren al weer aan het onderwijs geroken.
Lang verhaal kort: binnen een paar dagen werd ik aangenomen als docent biologie. Ik had nooit gedacht dat ik na 15 jaar terug zou keren als docent biologie, maar op dat moment voelde het goed. Alles klopte. Het stroomde, ik zat in een flow. Ik ben er vol overgave ingestapt. Ik liet het op me afkomen. Het gevoel dat het tijdelijk was, vond ik prettig. Mijn praktijk stond immers op de eerste plek. Als ik door school gevraagd werd er iets extra’s bij te doen, voelde ik in het moment of het goed was om te doen.
Het was een rare tijd: het schooljaar was al in volle gang toen ik instapte. Ik begon eerst volledig voor de klas. In december moesten we van de een op de andere dag volledig online door de lockdown. Daarna hybride les gegeven: een deel van de leerlingen in de klas en tegelijkertijd online met de andere helft thuis. Tot slot iedereen weer in de klas.
Innerlijke conflicten
Voor de meivakantie werd me gevraagd of ik wilde blijven na de zomervakantie en op dat moment voelde het wel goed om ja te zeggen. Ik kan niet ontkennen dat het erg fijn voelde dat mijn aanwezigheid en verdiensten zo gewaardeerd werden…
Daarna veranderde er iets of eigenlijk: ik werd me bewuster van mijn innerlijke conflicten die ik in de afgelopen maanden ook wel eens had. Conflicten tussen mijn verstand en mijn gevoel. Het was net of ze werden uitvergroot. Want door mijn baan in het onderwijs, kon ik minder tijd besteden aan wat ik het liefste doe: mensen begeleiden in hun bewustwordingsprocessen (individueel en in workshops), het uitpluizen van de werking van kwantum- en energetische geneeskunde en onderzoek doen naar het effect van KwantumKracht* op de gezondheid en welbevinden van mensen.
Ik wilde graag nieuwe cursussen ontwikkelen en onder de aandacht brengen, maar dat paste niet in mijn schema. Ook wilde ik in het weekend en de avonden vrij zijn en niet steeds aan het werk zijn.
Opnieuw kiezen
Ik besloot in gesprek te gaan met mijn teamleider, een fijne gevoelige vrouw. Ze stelde me de juiste vragen en door haar werd me nog duidelijker dat deze twee banen naast elkaar telkens tot innerlijk conflict zouden leiden. Het was te veel. Ik mocht mijn keuze opnieuw bijstellen.
Opnieuw ging ik bij mezelf te rade en besloot om mijn baan in het onderwijs na de zomer vaarwel te zeggen. Bijzonder voor mij om te doen. Ik ben opgegroeid met: als ik A zeg, moet ik ook B zeggen.
Ik wist het al, maar heb nu echt ervaren: ik mag terugkomen op een eerder gemaakte keuze. Ik mag ieder moment opnieuw kiezen, bewust kiezen. Ik mag kiezen wat goed is voor mij, dan is het voor iedereen het beste.
Zo blijf ik elke dag leren. Ik kies elke dag steeds een beetje bewuster. En jij?
Heb je ondersteuning nodig in je bewustwordingsproces? Neem dan vrijblijvend contact met me op. Ik begeleid je graag.